Raju

Namaste iedereen !

Ongeveer een week verder nu, en we zijn een stel ontplofte kuiten en een hoop ervaring rijker ! Nadat we een paar dagen Pokhara hebben mogen genieten (lees: biertjes, per ongeluk een happy hour cocktail bestellen, pasta ! Eten en een klein heuveltje beklimmen voor wat milde training) zijn Kar en ik toch echt begonnen aan een trekking. Dat is dus zeg maar een tocht door het Himalaya gebergte. Van in dit geval 6 dagen. Laat ik nu alvast zeggen dat we nog nooit zo blij zijn geweest met ons ontzettend vlakke kikkerlandje!
Op donderdag vertrokken we 's ochtends vroeg richting het Annapurna gebied, 1 vd gebieden hier in de Himalaya. Via het hostel (go North Face Inn ! - zo die reclame hebben we ook weer gehad) hadden we een gids geregeld, waar we erg mee hebben gebofd. Raju (de naam is in het Nepalees ongeveer gelijk aan onze 'Jan') had niet alleen Nepalees gestudeerd (en wist dus alles over Nepal), maar hij was ook nog eens erg geduldig (handig als je er helemaal doorheen zit boven op een berg en een flink slecht humeur daar aan overhoudt) én hij had gedacht aan een spel kaarten (voor die lange, donkere avonden in het hostel). Karlijn merkte halverwege de trekking op dat Raju een goede vriend zou kunnen zijn, maar die opmerking was natuurlijk puur platonisch van aard.... ( :3 ).
Anyway, Raju nam ons meteen goed op sleeptouw, want op dag 1 moesten we maar liefst 3000 traptreden op lopen, in een (heerlijke) temperatuur van rond de 25 graden en een brandende middagzon. Op die dag heb ik nog niet zoveel van het uitzicht genoten als ik zou willen... Maar we beseften al snel dat we niet mochten klagen, want er gingen ook hele luie toeristen omhoog die een porter hadden ingehuurd: een ongelukkige ziel die soms wel 2 grote, volgeladen backpacks op zijn rug mee mocht dragen. Ik kon soms wel janken als ik zo iemand omhoog zag ploeteren, totdat Raju tactisch opmerkte dat we blij moesten zijn dat die man tenminste een baan had.. tja.
Het leuke van de trekking is dat je van alles tegenkomt onderweg (heel wat, want we liepen gemiddeld zo'n 5u per dag!). De trekking is officieel de Ghorepani to Gandruk Loop, maar wordt ook wel de theehuis trekking genoemd vanwege de dorpjes waar je regelmatig doorheen komt. In die dorpjes kan je het dagelijks leven van de bewoners van dichtbij meemaken. Er hangt was te drogen, kindjes rennen rond en af en toe steekt een kip over met een zooi kuikentjes, of moeten we om een stel waterbuffels heen manoeuvreren die midden op het pad staan. En dan hebben we het natuurlijk nog niet over het uitzicht gehad... Wow. De trekking voerde ons op dag 3 naar Ghorepani, een dorpje dat aan de voet van Poon Hill ligt: op 3200 m hoog! Natuurlijk was het uitzicht vanaf deze berg het allermooist bij zonsopgang, dus stonden we om half 6 klaar om die te gaan bewonderen. En het was het waard : vanaf Poon kon je een heel stel bergtoppen in de verte bewonderen, waaronder de Annapurna South, Annapurna 1 en Machupuchhre (niet te verwarren met Machupichu!), sommigen wel hoger dan 8000m. Jammer alleen dat het 's nachts in de bergen vrij koud was, en Karlijn in die kou en zonder ontbijt niet zo vrolijk weer beneden kwam.. maar een kop thee met suiker doet wonderen!
Verder op de trekking zijn we regelmatig anderen tegen gekomen, die je begroet met namaste (als ze er Nepalees uit zien) of hi (in alle andere gevallen). Wanneer er een 'hallo' als antwoord komt, kan je vervolgens vrij zeker zijn dat er een Nederlander langs komt ! En daar zijn er toch nog vrij veel van.
Gids Raju heeft me daarnaast nog gratis lessen in Nepalees gegeven op mijn verzoek, waardoor ik op een gegeven moment goed aan kon geven dat ik moe was, of honger had, of dat het uitzicht mooi was (ongeveer de enige opmerkingen die met regelmaat geuit werden ). Karlijn heeft zich op het Nepalese eten gestort en heeft zich als eerst gewaagd aan de Nepalese Daal Bhat, het gerecht dat ze hier 2x per.dag eten en dat bestaat uit rijst en soep, die je over de rijst giet. En dan moet je het oplepelen met je vingers. Hmmmm. De laatste dag van de trekking heb ik me er ook aan gewaagd, en het was een hele ervaring!(en voortaan hou ik t bij Indische curry ).
Al met al was het een dodelijk vermoeiende maar geweldige ervaring, ben ik wat geleerder in het Nepalees en heb ik Raju en Karlijn meerdere keren ingemaakt met rummi kaartspellen! Toch zouden we het niet 2 maanden uit kunnen houden in het gebergte, zoals een meisje dat we tegenkwamen en die daar vrijwilligerswerk deed in een opvanghuis voor kinderen... Geen enkel stukje land is namelijk plat, als in waterpas horizontaal. Als je loopt, ga je ofwel steil omhoog ofwel steil naar beneden. met name via heel veel trappen. Niet echt iets voor 2 Hollandse meiden..

En vandaag zijn we weer op redelijk platte grond beland op een hoogte van slechts 1000 m, en hebben we afscheid genomen van Raju. In de plaatselijke kroeg hebben we gisteren een Everest bier gedronken op de goede afloop, en héél hard gelachen om plaatselijke weirdos met bierbuiken die echt niet kunnen dansen. En net zijn we op zoek gegaan naar een massage salon om de knopen uit onze rug te masseren .. heerlijk ontspannen en het voelt even als een luxe vakantie! Het is het allemaal waard. Nepal is.niet voor niets : Never Ending Peace And Love !

Tot snel,
Liefs Fleur

Wist je dat:
1. We gisterenmiddag gingen lunchen bij een klein tentje, en dat de eigenaar de ingrediënten bij verschillende buren ging halen? (verser kan niet). En vervolgens moet je samen 7 euro afrekenen...
2. Het ondanks het heerlijke weer hier nu laagseizoen is, dus dat er maar zo'n 20 mensen per dag het Annapurna gebied intrekken in plaats van de 300 die er in het hoogseizoen zijn ?
3. Er een marathon bestaat die naar Ghorepani loopt (2800m) en terug, en dat iemand die in totaal 10u heeft gelopen? (en wij dus in 2,5 dag... Zielig he)
4. Er ezeltjes omhoog lopen met 70 kg op hun rug?
5. We niet zijn afgevallen omdat we al snel gefrituurde appel en banaan als dessert hadden ontdekt?
6. We op dag 4 van de trekking in een natuurlijke hot spring hebben gerelaxt ? Voelde heel magisch zo tussen de bergen in een warm bad te zitten ! (en natuurlijk hebben we ons uitgesloofd voor de aanwezige Koreanen en een korte duik in de ijskoude rivier genomen tussendoor)
7. Een overnachting in de bergen goedkoper is dan een cocktail in Pokhara ? (en die zijn hier maar 3 euro..)
8. We een ochtend met sokken óver onze schoenen hebben gelopen, vanwege de ijzige afdaling die we moesten doen ? Het was een lokaal trucje, en het hielp super goed. (alleen jammer van de sokken.. )