10 en 11 januari

hoi lieve lezers, weer een update van de afgelopen dagen!

10 januari
We worden sochtends wakker en beseffen weer dat we in India zijn ! Om 10u naar beneden om uit te checken. Daar moeten we een tevredenheidsformulier invullen, terwijl de manager over mijn schouder meekijkt.. hij reageert erg bezorgd als ik opschrijf dat een werkende verwarming op zich wel prettig zou zijn bij een nachttemperatuur van ong. 0 graden. 'Zijn jullie dan wel goed geholpen?' ja hoor, extra dekentje deed de trick. Daarna staat Manou al te wachten. Hij brengt ons al slingerend door Jaipur centrum naar buiten de stad en stopt in the middle of nowhere bij een klein dorpje. Daar wonen vrienden van hem (jaja) die graag toeristen ontmoeten. We worden feestelijk onthaald en zelfs gezegend met water door de oudste vrouw in het gezin. We krijgen de familiekiekjes te zien, dus ik show ook de mijne (ja Eef die waarop jij en papa een heeeel gek gezicht trekken). Dan geven Kar en ik nog een pasfoto aan de oudste dochter, die speciaal voor ons thuis is gebleven van school. Leuk idee dat je fotootje nu ergens op het platteland veilig wordt weggestopt in de familie archieven. Na een wandeling door de velden (eet deze plant, eet deze boon, etcetera) krijgen we een heerlijke lunch met vers gebakken chapati. O en geitenyoghurt (?) die we beleefd afslaan. Daarna ongeveer 30 kinderen de hand moeten schudden en namasté geroepen, en op naar Puskhar. Daar zijn we nu net, het is een prachtig hotel net buiten de stad met een binnentuin. Straks een nieuwe curry uitproberen! En lekker relaxen.

11 januari
heerlijk geslapen in dit mooie hotel. We zijn 's ochtends nog wel vrij moe, misschien omdat we zoveel meemaken elke dag. Maar dat is het fijne als je kan doen wat je wil. Vandaag liet Manou ons vrij en hebben we Puskhar verkend. Het is een klein stadje maar drukbezet met mannetjes die kennelijk niets beters te doen hebben dan ons op straat achterna joelen. Veel komen op ons af om ons rode bloemen aan te smeren, die je in het Holy lake moet gooien. Wij staan op standje negeer en het gaat goed. Het centrum bestaat uit kleine straatjes waar aan weerszijden kraampjes staan met harembroeken, sieraden en Oja nog meer harembroeken. Ook dit wordt genegeerd, past toch niet in de backpack. Bij de Brahma tempel, grootste bezienswaardigheid hier, bijna weer omver gelopen door een aap. Die ik nu officieel doodeng vind. En weer geen banaan om hem af te schrikken.
Na de tempel moeten we een roosje in het meer gooien voor good fortune (nog wat ophef als blijkt dat ik al een roosje permanent op mijn pols gegraveerd heb staan). Daar aangekomen komt er een heel ritueel bij, we krijgen een rode stip op ons voorhoofd en moeten Indiase woorden nazeggen. Oja en een donatie doen aan de regering als bezegeling van ons offer. Ik mag zelf weten hoeveel. Maar toch wel zeker tien dollar per familielid, anders overkomt ze nog wat. (??) Ik schiet meteen in mijn nieuw uitgevonden survival mode en weiger. oké dan 30 dollar, 10 per God. Als duidelijk wordt dat meneer geen nee wil horen, beloof ik plechtig te betalen nadat ik geld bij de atm heb gehaald. En hoor hierna van Kar dat zij precies hetzelfde heeft gezegd. We komen natuurlijk niet meer terug.
Grappig, dit hebben we dus al snel onder de knie na ons Delhi avontuur. Van.schade en schande word je wijs ?

Nu lekker relaxen in de zon. Het is hier gewoon te heet soms, heerlijk. Hadden we niet verwacht. Morgen is het op naar Agra en de Taj Mahal. Dus tot het volgende bericht!

liefs ! Fleur

wist je dat:
1. ik een nieuwe naam heb gekregen van Manou's vriend in het traditonele dorp: Rada Shita. Rada is de vrouw van Krishna, een van dr belangrijkste goden in het hindoeïsme. Alle kindjes riepen me achterna met 'Rada!' thank you!
2. Karlijn is omgedoopt tot Toulsie. Dat is een heilige plant ?
3. Hier in Puskhar zijn veel meer touristen op straat te zien. Van Manou mogen we hier ook 'los' lopen, maar wel heel erg uitkijken op straat. Ook hier ben je als (buitenlandse) vrouw niet erg veilig.
4. In Puskhar riepen verschillende verkopers me achterna waar ik mijn oorbellen had gekocht. Fashionista baby !
4. Ondanks dat de tour ons een beetje werd opgedrongen, zijn we nu heel blij dat we dit mee mogen maken. Fijne hotels, goed eten en Manou die ons door elke onmogelijke verkeerssituatie heen loodst. It's fate!